Blog: The picture perfect disease.

Ik luister graag muziek.  Mooi meegenomen: uit onderzoek blijkt dat ik daar blij van word, dat het ontspant, stress vermindert en de bloeddruk verlaagt.  Zo draaide ik van de week weer eens een mooie jaren 80 plaat: The Who met ‘Eminence Front’. Toen moest ik gelijk denken aan ‘the picture perfect disease’ waaraan wij met elkaar lijken te lijden in de virtuele wereld.

Alles en iedereen is… super.

Facebook is hiervan een goed voorbeeld. Toen ik daar nog meegluurde, viel mij met name één ding op: wat had iedereen toch een fan-tas-tisch leven. De hele dag lachen, de hele dag mooi wezen en de hele dag té gekke dingen doen. Het maakte mij bloedchagrijnig. Begrijp me niet verkeerd, ik ben een gelukkig mens, maar hier kon ik niet aan tippen.

"Op LinkedIn zie ik links en rechts dezelfde ontwikkeling. Een zeer relevant medium. Vol interessante mensen en met mooie verhalen over bedrijven en individuen.  Tegelijkertijd meer en meer een verzameling van supergelikte, professionele reclamezuiltjes waarin men voortdurend 'trots is op...' en 'dankbaar voor...'."

Begeleid door ideale pitches en ronkende functietitels (zo zag ik dat ik mijzelf ‘Founder’ noem).  Ik mis eigenlijk alleen nog het capeje en de glimmend rode Superman S, tegen de bekende gele achtergrond. En dan vliegen wij met z’n allen zó, van het scherm af.

Wie zijn we écht?

"Maar wie we nu eigenlijk zijn, wat we het allerleukste vinden en wat ons écht treft als individu en als professional – dát raakt gemakkelijk verstikt onder alle superlatieven, platitudes en holle frases."

Dus, hoe hier nu mee om te gaan? Ik begrijp prima dat we onszelf en wat we kunnen in deze hoogst onzekere, en hoog competitieve wereld graag maximaal aanprijzen. En daar is ook niets mis mee. Maar hoe zorgen wij ervoor dat wij in al dit reclamegeweld de mens achter the picture perfect niet uit het oog verliezen? Natuurlijk met aandacht voor de content (wat kan je dan?) maar niet zonder in te zoomen op de context (wie ben je dan?).

"Mensen zullen elkaar moeten leren begrijpen, met alle eigenaardigheden die ieder van ons heeft."

Alleen dan kunnen krachtige verbindingen tot stand komen.

En precies dat is de basis van ieder succesvol bedrijf. Niet slechts de som van de afzonderlijke delen maar de synergie die ontstaat doordat mensen elkaar begrijpen, elkaar leren zien. En dat begint – denk ik – door te durven jezelf te laten zien.

Laat je capeje thuis. It’s an Eminence Front…

Bron: It's an Eminence Front - The Illusion of high power or fame, The Who, van het album ‘It's Hard’ (1982)